Voordat het helaas niet zo mooie vooruitzicht op het jaar 2025 plaatsvindt, wil ik graag een kleine poëzie-episode over een bekend Indisch mantra schetsen.
Dit Mantra heet: lokah samastah sukhino bhavantu. Het wordt gezongen in verschillende Indische ashrams en het vormt in de ruimste zin een heel groot vredesmantra. Algemeen wordt het vertaald als: ‘ Mogen alle wezens gelukkig zijn’. Preciezer gezien bevatten de afzonderlijke Sanskrietwoorden echter een iets diepere betekenis en beschrijven ze het harmonische, tot verbinding neigende wereldlicht of anders uitgedrukt het mooie kosmische, zielsmatig uitstralende en vrije bewustzijn van al die zielen, die na de dood door hun voorbeeldige daden op een gelukkige manier verder werken.
Het herhalen van dit mantra is heel eenvoudig en kan gebeuren met de afzonderlijke gedachten, zoals ze in het gedicht beschreven worden. Het reinere en hogere deel van het menselijk bewustzijn, dat door loutering en inspanning tot een werkelijk relatievolle liefde gegroeid is, blijft na de dood en schept harmonie. Het is dat deel, dat net door zijn harmonie vrede tot stand kan brengen.
Letterlijk vertaald betekent het mantra:
“De werelden verschijnen in harmonische verbondenheid en worden gelukkig.”
De ziel in de verbondenheid en harmonie van de verwerkelijking na de dood
lokah samastah sukhino bhavantu
De vrije en ontwikkelde zielszin
leeft voortaan in de hemel als een lichtvol kind.
Het wordt tot het wezen hoog en rein
het is de vreugde, want het is daadwerkelijk van jou.
Ja, een lichtcirkel is die ziel,
een vrij wezen zonder enige ellende.
Subtiel verheven met vreugdesdiepte
verlicht het de kosmos in wijde liefde.
Verblijft het gewichtloos in het licht
Onberoerd door het leed van de aardse dichtheid.
Het is het vervlogen streven in het waarheidslied
als een ster boven, vrij op zijn gebied.
Niets kleeft aan dit zielelicht,
geen vuil en schimmige waanzin.
Het is de vreugde van een ieder
Het lichtvolle thuis in de tuin van Eden.
Zoals de levenstijden ijverig stromen
Zo moeten lichtstromen weldra overvloedig opkomen.
Daar in de hemel met allen één
Schikt de ziel zich in haar eigen heilig oord.
Lokah samastah sukhino bhavantu
Deze realiteit, die in de mantra leeft en in het gedicht nog eens nauwkeurig omschreven wordt, bestaat en ze leeft verborgen in de wereldschepping. De uiterlijke zichtbare realiteit van het leven, die van de dagelijkse ups en downs, die allerlei vervormde structuren en spanningen bevat en het gemoed inpalmt, zal zeker dichterbij zijn dan wat de mantra inhoudt.
Het jaarvooruitzicht voor 2025 bevat in deze vergelijkbare zin geen gunstige prognose en biedt louter voor het uiterlijke leven geen grote hoop. De dagen voor de jaarwisseling zullen reeds zeer hoge spanningen leveren en zo moeten, al degenen, die zich inspannen voor de ernstige waarheid en solide bewustheid, zich op zeer harde confrontaties instellen.
